قبل از 1314 ايران چهارمين كشور وارد كننده سيمان در دنيا بود . رشد و گسترش كارهاي عمراني و زيربنايي در اين سرزمين ايجاب ميكرد كه هر روز مقدار بيشتري سيمان وارد كشور شود . سيمان كالايي است ارزان ، سنگين وآسيب پذير و نيز هزينه حمل و نقل آن در مقايسه با قيمتش بسيار بالاست ، در نتيجه تمام كشورهاي دنيا براي رفع نياز خود به سيمان اقدام به احداث كارخانه سيمان كردند . فكر ايجاد كارخانه سيمان در ايران و انجام بررسي هاي لازم روي مواد اوليه مناسب جهت توليد سيمان از سالهاي 1307 آغاز شد . به دنبال آن در سال 1310 بين دولت ايران و شركت ايران و سوئد قرارداد خريد يك كارخانه سيمان ساخت شركت F.L.Smidth دانمارك به ظرفيت 100 تن در روز بسته شد . هزينه اولين كارخانه سيمان ايران از محل عوايد حاصل از ماليات قند و شكر تأمين شد و بهاي آن به صورت خشكبار و ساير فرآورده هاي كشاورزي به دانمارك پرداخت شد . بهاي تمام شده اين كارخانه پانزده ميليون ريال بود . حاصل مطالعات روي معادن مواد اوليه ، انتخاب كوه سرسره در جوار شهر ري ، در هفت كيلومتري جنوب تهران و در امتداد كوه « بي بي شهربانو » بود . پس از خريد ماشين آلات كارهاي ساختماني اولين خط توليد سيمان در شهريور ماه 1311 به وسيله شركت ” تنس آلمان “ در اين محل شروع شد . ساختمانهاي فرعي اين كارخانه به وسيله ” وزارت طرق “ ساخته شد و در نهايت در زمستان سال بعد در روز آفتابي جمعه 8 دي 1312 اولين كارخانه سيمان ايران رسماً افتتاح شد . مدير اين پروژه آقاي مهندس علي قلي خان سپاهي ( مهندس ساختمان ) بود كه بعدها نيز رياست كارخانه را عهده دار شد .اين آغازي بود بر راه پر نشيب صنعت سيمان در ايران .